Byliśmy wszędzie, usłyszeliśmy wszystko - historia SQN, część 2

 

Synchronizacja okazała się kolejnym problemem. Mimo stałej prędkości pracy napędu SN’a większość użytkowników czuło się spokojniej synchronizując materiał na podstawie pulsującego sygnału synchronizacyjnego w trakcie post produkcji. Ponieważ SN nie miał miejsca na dodatkową ścieżkę, która mogłaby być użyta w celach nagrania sygnału synchronizacyjnego, sygnał zapisywany był na taśmie razem z całym nagraniem. Usuwano go w trakcie post produkcji.

Kolejnym kłopotem były różne częstotliwości sygnałów synchronizacyjnych w poszczególnych rekorderach. Arthur Quinn został ponownie sprowokowany do działania. W rezultacie jego starań powstał pierwszy uniwersalny synchronizator SPR-I mogący wykonywać swoją pracę niezależnie od częstotliwości sygnału pilotowego. Firma „Document” jako pierwsza zainstalowała go u siebie w 1976 roku.

Biorąc pod uwagę, że SPR-1 zostało zaprezentowane tuż przed premierą kasety VHS można uważać, że sukces urządzenia był wielki. Sprzedany w 100 kopiach trafił do takich wytwórni jak Universal Studio, Hollywood and Sound One Corp. Of New York czy chociażby Pinewood Studios.

Kilka miesięcy przed premierą SPR-1 operatorzy dźwięku Telewizji BBC zasugerowali stworzenie 3 kanałowego miksera z wmontowaną Nagrą SN. Idea była słuszna ale wiadomym również był fakt, że realizacja tego urządzenia ze względu na cenę i charakter działalności firmy nie mogła powstać pod strzechą „Document Film Services”. W 1977 roku Douglas Macintosh wraz z Barrie Bartonem z „Document” wybrali się na wyspę Man by tam założyć SQN Sales Ltd. Pierwszym celem SQN Sales Ltd. było stworzenie 3 kanałowego miksera z możliwością instalacji Nagry SNN za pomocą zatrzasków na grzbiecie. Dziś znamy go pod nazwą SQN-3 Type C. Mikser posiadał 3 nisko-szumowe przedwzmacniacze mikrofonowe wraz z zasilaniem przystosowanym do wszystkich profesjonalnych mikrofonów. Monitorowanie dźwięku mogło się odbywać nie tylko podczas nagrywania co pozwalało na dokładne wykalibrowanie poziomu wzmocnienia dźwięku. Na spodzie miksera znajdowały się przydatne informacje pozwalające niemal po chwili skorzystać z urządzenia każdemu kompetentnemu dźwiękowcowi. Całość wykonania oraz wygodne rozwiązania przekonały większość operatorów dźwięku. Mikser w swojej formie okazał się tak wygodny i funkcjonalny, że jego kształt oraz rozwiązania zastosowane w konstrukcji nie uległy prawie żadnym zmianom w kolejnych modelach.
Konstruktorzy tworząc mikser SQN type C w wyniku swojej pracy otrzymali panel frontowy do Nagry SNN. Wielu dźwiękowców wolało jednak inne rekordery takie jak Nagra IV lub IS. Ponieważ walka z przyzwyczajeniami nie miała sensu kolejnym produktem jaki powstał był SQN-3 type M. Był to zwykły 3 kanałowy mikser przystosowany do pozostałych rekorderów.