Test: Dźwięk instalacyjny wg. Audac. Wzmacniacz MFA 216

Szukasz systemu audio do biura, hotelu, sklepu? Masz 200 m² powierzchni, a może kilkaset? Chcesz mieć inną muzykę w recepcji a inną w restauracji, ale z tego samego systemu? Chcesz nadawać zautomatyzowane komunikaty awaryjne, które mają priorytet nad muzyką? Chcesz odtwarzać muzykę przez moduł BT, iPad, komputer, czy po prostu „streamingować” muzykę z serwisów? Chcesz połączyć wszystkie urządzenia w nowoczesnej sieci Dante? Potrzebujesz sterować wszystkim z tabletu, w dowolnym miejscu budynku w ramach jednej sieci internetowej? Jednym słowem potrzebujesz urządzeń belgijskiej firmy AUDAC.

W moje ręce na testy trafiły następujące urządzenia:

• Wzmacniacz Audac MFA 216 wraz z modułami:
• Bluetooth BMP40
• IMP40
• Głośniki instalacyjne Audac ATEO6.

Wystarczy wejść na stronę producenta, żeby zobaczyć, jak wiele możliwości oferuje ta firma. Swoją drogą, firma ma świetnie zrobioną stronę www, na której znajdziemy czytelnie opisane produkty, manuale, oprogramowanie oraz filmiki edukacyjne z cyklu HOW TO.

Jako ciekawostkę mogę dodać, że ta znana i rozpoznawana marka to rodzinna firma, której historia zaczyna się wtedy, gdy 6 letni Patrick Van de Sande zobaczył, jak technik naprawiał telewizor w ich domu. Od tego czasu sam zaczął majsterkować, aż zmajstrował AUDAC, który stał się bardzo popularną i globalną firmą oferującą kompleksowe nagłośnienie instalacyjne. Ale wróćmy do naszego systemu, który został przesłany przez polskiego dystrybutora AUDAC - firmę Vidis. 

Panel przedni Audac MFA 216

Po rozpakowaniu urządzenia od razu widać, że jest to sprzęt klasy profesjonalnej. Bardzo dobrze wykonany, przemyślany, wyglądający solidnie oraz mający nowoczesny design produkt. Co na przednim panelu? Po lewej cztery zgrabne przyciski funkcyjne, umieszczone zaraz przy ekranie LCD, którego przekątna wynosi 2.8 cala. Przyciskami tymi będziemy sterować funkcjami pokazującymi się po lewej stronie wyświetlacza. Na samym środku (co jest bardzo modne) znajduje się duży regulator, z funkcją push, który służy do regulacji, wybierania i zatwierdzania akurat używanych przez nas parametrów.

Następnie gniazdo USB, służące między innymi do przechowywania danych na pamięci przenośnej, odtwarzania z niej plików audio oraz do możliwość zaktualizowania systemu. Zaraz obok mamy gniazdo Line In 3,5 mm, które jest tożsame z gniazdami RCA na tylnym panelu, o którym będzie mowa w następnej części tekstu. Do gniazda tego możemy podpiąć komputer, tablet, telefon, czy dowolne urządzenie do odtwarzania dźwięku. Nad nimi cztery diody, sygnalizujące kolejno: Protect, Clip, - 20 dB i sygnał.

Po prawej stronie znajdziemy klasyczny przycisk włączający urządzenie wraz z diodą to sygnalizującą. Zanim zaczniemy zagłębiać się w meandry menu, przyjrzyjmy się tyłowi urządzenia, bo kryje w sobie wiele możliwości.

Panel tylny Audac MFA 216

Oprócz gniazda na kabel zasilający mamy także gniazdo RS232 oraz RS485 służące do integracji z automatyzacją systemu, bądź do podłączenia panelu ściennego MWX45, za pomocą którego możemy sterować wybranymi funkcjami urządzenia. Zachęcam po dokładny opis tego właśnie panelu na stronie producenta. Zaraz obok mamy złącze służące do, idąc za producentem: priorytetowego wyciszania. Przy odpowiednim ustawieniu wyłącza systemowe „mute” i można na przykład nadawać komunikaty alarmowe.

Następnie przyłącza głośników (odpowiednie ustawienia należy wybrać w zależności od konfiguracji, typu instalacji i głośników. AUDAC podaje, że można wybierać zarówno urządzenia z niską impedancją, jak i podłączać urządzenia ze stałym napięciem 70V lub 100V). Temat ten jeszcze poruszę opisując możliwości rozbudowy i konfiguracji urządzenia w sensie fizycznej sieci stref, głośników itd. RJ45 to złącze, które pozwala na kontrolowanie MFA poprzez Ethernet, z dowolnego urządzenia podłączonego do sieci poprzez dedykowane aplikacje.

Mamy też miejsce na moduł Dante, jako opcję. To daje nam wspaniałe możliwości rozbudowy naszego systemu i łączenia z innymi urządzeniami z wykorzystaniem tego, coraz bardziej dominującego w audio, protokołu. Jest też wyjście liniowe, zrealizowane za pomocą niezbalansowanego wyjścia mini jack, które może być wyjściem bezpośrednim ze wspólnym sterowaniem sygnałem, bądź osobnym wyjściem na strefę, z niezależnymi od głównych ustawieniami.

W następnej kolejności widzimy gniazdo do wymiennych modułów SourceCon, którym poświęcę osobną część testu, a w skrócie: umożliwia ono podłączanie kart z różnymi opcjami, np.: odbiornik BT, radio internetowe i wiele innych rozszerzeń zwiększających funkcjonalność MFA 216.

Tuż obok znajduje się - zrealizowana w formie złącz blokowych, tak jak większość podłączeń na tylnym panelu - sekcja odpowiedzialna za podpięcie mikrofonów, ich regulację (gain) oraz włączniki Phantom i Priorytet (ten drugi, kiedy jest włączony, powoduje że pojawiający się sygnał na wejściu mikrofonu wycisza wszystkie pozostałe, aktualnie włączone sygnały, nadając wejściom mikrofonowym priorytet nadawania). Regulowana czułość tych wejść pozwala także na podpięcie źródeł liniowych.

Pod sekcją mikrofonową znajdują się dwa gniazda RCA. Niezbalansowane wejścia liniowe pozwalają podłączyć urządzenia typu tuner, odtwarzacz multimedialny. Gniazda te są tożsame z gniazdem Line In na przednim panelu - nie możemy korzystać z nich równocześnie, ale mają osobną regulacją poziomu.

Menu

Muszę przyznać, że to przejrzyście skonstruowane menu - po którym poruszamy się już po chwili szybko, za pomocą umieszczonych po lewej stronie ekranu przycisków oraz regulatora na środku urządzenia - kryje w sobie całkiem sporo możliwości. Postaram się tutaj je opisać ogólnie, ale na tyle, żeby przedstawić, jak wiele możemy skonfigurować pod kątem potrzeb. Zaczniemy od opisu ikonek i ich zawartości.

Ikona Home. Tam znajdziemy ustawienie Amplifier, gdzie po wybraniu źródła - mikrofonowe, liniowe lub aktualnie włożony moduł, na przykład Bluetooth, osobnego dla wzmacniacza i osobnego dla wyjścia liniowego (choć oczywiście mogą być te same) - już za pomocą regulatora ustawiamy głośność sygnału na każdym z wyjść (wzmacniacz lub wyjście liniowe), która dla każdego z nich może być inna. Mamy tam też dostęp do Settings, a następnie pięć pozycji: Inputs, Amplifier, Line Out, General i Back.

W sekcji Inputs możemy skonfigurować EQ dla wejścia mikrofonowego, liniowego bądź modułu. Mamy siedem suwaków filtrów o częstotliwościach ustawionych domyślnie na 60 Hz, 150 Hz, 400 Hz, 1.0 kHz, 2.6 kHz, 6.8 kHz oraz 15.0 kHz i każdy na 0 dB. Każdy z nich możemy jednak przestawić na inną częstotliwość oraz wyregulować Q (dobroć) i oczywiście zmienić wartość dB, skok jest co 1 dB. Możemy też zmienić Stereo na Mono.

W sekcji Amplifier mamy: Mute, Filter, Eq Setup, Output, Priority, Talkover, Wallpanel i Back. Tego ostatniego chyba nie muszę opisywać, pierwszego również. Filtry, które mamy do dyspozycji to: Butterworth, Bessel, Linkwitz-Riley. LP\HP oraz do wyboru 12dB/oct lub 24dB/oct daje sporo możliwości odcięcia, oczywiście możemy wybrać częstotliwość. Bardzo pro narzędzie. W EQ settings wracamy do naszego, opisanego wcześniej, equalizera. W sekcji Output też znajdziemy wiele potrzebnych narzędzi: Delay (max 12 metrów), Max level (0dB do – 70dB), Standby, Limiter, Output type (4, 8, 16 Ohm, 70V, 100V) oraz Phase Reverse, linkowanie inputów, linkowanie głośności, offset głośności. Jak widać jest tego sporo i daje naprawdę duże możliwości.

W sekcji Priority znajdziemy wybór priorytetowego wejścia oraz w pełni funkcjonalny kompresor w trybie Sidechain. W Talkover dokładnie ta sama sytuacja. Próg zadziałania, czas i głębokość można ustawić bardzo precyzyjnie. Wallpanel służy do konfiguracji wspomnianego MWX45, gdzie możemy sobie przypisać interesujące nas wejścia, pod konkretne przyciski, żeby za pomocą panelu ściennego, usytuowanego w dowolnym, wygodnym miejscu w hotelu, np.: w korytarzu, można było zmieniać inputy. W sekcji Line Out znajdziemy dokładnie te same ustawienia, co w opisywanej przeze mnie przed chwilą sekcji Amplifier.

Następnie wybieramy z menu General Settings i mamy tam takie funkcje jak: Lock (możemy nadać hasło urządzeniu, żeby nikt niepowołany w nim nie grzebał), Info (wyświetla nazwę urządzenia oraz model włożonego modułu), ustawienia ekranu (Brightness, Backlight), Adress (pod jaką nazwą widzimy nasze urządzenie w sieci), Password (tutaj nadajemy login i hasło), Network i w pełni konfigurowalne DHCP (IP, Subnet, Gateway, DNSy) oraz ustawienia USB, Time Server, Dante, Factory Reset i Update.

Wzmacniacz Audac MFA 216 to bardzo rozbudowane urządzenie jeśli chodzi o konfigurację, zresztą nie wyobrażam sobie w obecnych czasach tego typu urządzenia bez tego typu możliwości. Na szczęście menu jest łatwe do opanowania, dość szybko posługujemy się przyciskami i regulatorem, a po 15 minutach już wiadomo, co gdzie jest i do czego służy. Osobne menu pojawia się dla każdego podłączonego modułu. Skoro już o modułach mowa, to opiszę te dwa, które mam, czyli BMP40 oraz IMP40.

Moduły rozszerzające i technologia SourceCon

Zanim BMP40 i IMP40 zostaną tu opisane pokrótce wyjaśnię, o co chodzi z tymi modułami, co to za technologia SourceCon, ile jest modułów i co z nimi można zrobić, do czego wykorzystać. SourceCon Technology to nic innego jak urządzenia typu plug&play, oferujące rozszerzenie funkcjonalności podstawowej o kolejne, potrzebne nam do rozbudowania zestawu elementy.

Mamy tutaj do wyboru (w przypadku wzmacniacza MFA216 możemy wybrać tylko jedno, ale nic nie stoi na przeszkodzie aby łączyć urządzenia np.: za pomocą Dante i łączyć się z urządzeniami posiadającymi inne moduły - taki XMP44 może pomieścić 4 moduły jednocześnie) takie modele jak: BMP40 czyli moduł Bluetooth, DMP40 to DAB&FM tuner, FMP40 czyli odtwarzacz plików głosowych, alarmów, komunikatów i ogłoszeń zapisanych na karcie SD lub na pamięci USB, IMP40 czyli profesjonalny odtwarzacz radiowy z mnóstwem możliwości, MMP40 czyli player i recorder. NMP40 to sieciowy odtwarzacz służący do strumieniowego przesyłania plików audio (łączy się między innymi ze Spotify Connect czy Soundtrack You Brand) i na koniec moduł ANX44 do pracy z siecią Dante.

Do testu dostałem BMP40 i IMP40 i to na nich się skupię. BMP40 służy do komunikacji BT, można się połączyć z każdym urządzeniem, które może coś odtwarzać w tej technologii, czy to telefon, tablet, czy też kino domowe. Zaraz po włożeniu modułu zostaje on wykryty przez MFA216, zainstalowany i gotowy do pracy. Na wyświetlaczu pokazuje się nam osobne menu dedykowane temu modułowi. Klikamy w ikonkę podpisaną jako Bluetooth Receiver i mamy 60 sekund na sparowanie urządzenia, odbywa się to bez żadnych problemów i komplikacji. Puszczamy muzykę, widzimy nazwę wykonawcy, tytuł albumu, tytuł odtwarzanego utworu, ilość odtwarzanych na tym albumie utworów oraz czas, który upłynął i czas, który pozostał do zakończenia utworu.

Z pozycji menu Audac, możemy dać pauzę, wznowić odtwarzanie, puścić następną lub wcześniejszą piosenkę. Bez problemu, jednym kliknięciem, dostajemy się do menu odpowiedzialnego za Amplifier, Line Out czy ustawienia, które omówiłem już wcześniej w części poświęconej menu. Kiedy jesteśmy właśnie w menu, a muzyka jest odtwarzana, u góry widzimy tytuł odtwarzanego utworu.

A jak funkcjonuje IMP40? Sama wymiana modułu trwa 2 minuty, pamiętamy oczywiście o wyłączeniu urządzenia z prądu! MFA216, tak jak w przypadku poprzedniej karty, automatycznie wykrywa i konfiguruje moduł, po chwili możemy już z niego korzystać. Wszystko wygląda podobnie jak w BMP40, widzimy ikonkę chmury z opisem Internet Radio, klikamy i mamy menu ustawień (Output gain, DB info czyli DataBase (gdzie wgrana jest domyślnie baza danych stacji radiowych z VTuner.com), Network, Station Info, Add Station, Factory Reset IMP40 i klasyczny przycisk Back). Obsługujemy je tak samo jak wszystko inne, czyli czterema przyciskami do których przypisywane są na ekranie odpowiednie funkcje oraz regulatorem z funkcją push.

Na głównym ekranie mamy ulubione kanały radiowe, które możemy sobie przypisać z listy, przycisk Home, gdzie tak jak poprzednio mamy dostęp do głośności Amplifiera, Line Out, czy ogólnych ustawień dźwięku, opisanych przeze mnie w podrozdziale Menu. Kiedy dokonujemy różnych operacji, u góry wyświetla nam się nazwa stacji radiowej, gdy jesteśmy na głównym panelu radia, oprócz nazwy stacji widzimy też nazwę np.: zespołu i tytuł piosenki.

Co do stacji, w DB info znajduje się wgrana baza danych ze wspomnianego VTuner, ponad 30 tysięcy stacji, które możemy wyświetlać albo jako wszystkie po kolei, albo po gatunkach muzycznych, z osobnym podziałem na stacje muzyczne i stacje typu Talk albo krajami, np.: wybieramy PL i widzimy wszystkie internetowe stacje z Vtuner, które nadają w Polsce.

Jest tu naprawdę olbrzymi wybór muzyki, na pewno znajdziemy coś do każdego wnętrza, czy to sklep z dowolnym asortymentem, czy też lokal gastronomiczny o każdym przekroju. Moduł jest wyposażony w gniazdo RJ45 zatem za jego pomocą podłączamy się z siecią internetową. Natomiast gniazdo RJ45 umieszczone na stałe w MFA 216 służy do czegoś innego, a do czego? Już wam piszę.

Aplikacje

Port RJ45 umieszczony z tyłu służy do połączenia MFA216 z siecią, w celu kontrolowania go za pomocą aplikacji stworzonych zarówno na urządzenia mobilne (telefon, tablet), jak i na komputery (Windows, MacOS oraz Linux). Kiedy już jesteśmy połączeni (dokładny opis można znaleźć w instrukcji obsługi), używamy na początek loginu i hasła, które „defaultowo” jest wpisane w urządzenie, potem oczywiście możemy je zmienić. Wybieramy nasze urządzenie z listy i jesteśmy połączeni. Możemy tworzyć różne konta użytkowników z różnymi poziomami dostępu.

Z poziomu konta admina ustalamy hasło administratora, użytkownika, pin itd. Mamy dostęp do ustawień sieciowych, dostęp do wszelkich ustawień menu, osobne dla modułu, osobne dla amplifiera, dla wyjścia liniowego. Z tego poziomu sterujemy dosłownie wszystkim, bardzo wygodnie pracuje się z ipada, całkiem przyjemnie na komputerze, na telefonie oczywiście też możemy wszystko zrobić, ale ze względu na wielkość ekranu nie jest to już tak wygodne. Mamy dostęp do wyboru źródła, do faderów odpowiedzialnych za volume, do szybkiego MUTE, do wszystkich ustawień wejść, do wszystkich ustawień wyjść. Z tego poziomu możemy też przypisywać własne nazwy.

Do każdego wejścia przypisany jest EQ parametryczny z siedmioma punktami korekcji z regulowaną dobrocią, wyborem częstotliwości i gainem. Dostajemy też dostęp do ustawień timeout np.: amplifiera, do konfiguracji wyjść, czyli Output Type (Power Limit, 100V, 70V, 4, 8, 16 Ohm) oraz w pełni konfigurowalnego Talk Over, prostego limitera, do ustawień opóźnienia, i oczywiście do parametrycznego EQ, dokładnie takiego samego o jakim pisałem kilka linijek wcześniej opisując wejścia. Gdy wejdziemy w ustawianie aktualnie włożonego modułu, np.: radia, mamy tam nasze ulubione stacje, które możemy z tego poziomu zmieniać. Jednym słowem funkcje dostępne w menu z poziomu fizycznego urządzenia, dostępne są w tych aplikacjach, możemy wtedy z dowolnego urządzenia w tej samej sieci, w którym mamy tylko wgraną Audac Touch 2, zarządzać niezbędnymi nam funkcjami.

Dodatkowe pliki do pobrania ze strony producenta

W ogóle, w dziale downloads na stronie Audac, znajdziemy jeszcze kilka ciekawych i potrzebnych programów.

• Audac System Manager
  (wgrywanie oprogramowania układowego, kopie zapasowe, zarządzanie i konfiguracja urządzeniami Audac),
• Ease Focus
  (inżynierom systemów chyba nie trzeba przedstawiać tego programu),
• Ease Adress
  (programy do modelowania, wyliczania i tworzenia systemów dźwiękowych).

Do oprogramowania od razu dołączona jest biblioteka urządzeń firmy Audac. Na stronie internetowej, dokładnie tutaj, znajdziemy jeszcze konfigurator, czytelny i prosty, może podpowiedzieć co kupić do jakiej powierzchni, jakiego przeznaczenia, co pozwoli nam zaplanować budżet.

Mamy tutaj takie opcje jak: wewnątrz/zewnątrz, sposób montażu, przeznaczenie czyli bary i restauracje, kluby, sale koncertowe, budynki rządowe i korporacyjne, edukacyjne, hotele, mieszkania, sklepy czy obiekty sportowe. Wybieramy powierzchnię (do 750 m²), sound level. Po ustaleniu naszych potrzeb, ten można powiedzieć kalkulator, pokazuje nam jakie opcje będą dla nas odpowiednie (jakie wzmacniacze, karty i głośniki). Słowem stworzono intuicyjne narzędzie dla osób, które  nie muszą mieć wielkiego pojęcia w temacie instalacji. 

Budujemy system

Przyjrzymy się ofercie oraz możliwościom budowy systemu, w oparciu o sprzęt Audac, z naciskiem na MFA 216.

Co możemy z tego zbudować? Skupimy się na konfiguracjach związanych z MFA216, bo przeglądając całą ofertę, chcąc ją nawet pokrótce opisać, musiałbym zrobić osobny artykuł, a dziś jednak piszemy o dwieścieszestnastce. Kiedy wejdziemy w zakładkę solutions, przy omawianym przez nas produkcie, ukaże się nam wiele opcji, zbudowanych właśnie z tym urządzeniem. W zależności od potrzeb będziemy mogli zbudować system składający się z kilku stref, z dodatkowymi wzmacniaczami, z różnego rodzaju dodatkami, z głośnikami sufitowymi o różnych mocach, z głośnikami ściennymi, zewnętrznymi, subami.

Te systemy ze swoimi podstrefami możemy połączyć w sieci Dante z kolejnymi systemami i ich strefami, zarządzając naszym audio np.: w całym budynku korporacji, gdzie np. system komunikacji awaryjnej, szybkich komunikatów skierowanych do wszystkich części budynku będzie wspólny, ale każda część, piętro czy dział, będzie miał swoją specyfikę, swoją muzykę, swoje sposoby łączenia się z zewnętrznymi urządzeniami audio, czy nawet odrębny sposób montażu (sufit, ściana) oraz kolorystykę (biała lub czarna). Na kilku zaprezentowanych tu grafikach można zobaczyć, co jest możliwe do zbudowania z MFA216.

Podsumowanie

Dla kogo przeznaczone są urządzenia Audac? Dla kogo jest MFA216?

Posłużę się może przykładem: Jeśli masz sklep podzielony na strefy typu: męskie ubrania, damskie ubranie oraz na przykład przymierzalnie, to w każdej z tych części może być puszczana inna muzyka, ale z priorytetem tych samych komunikatów głosowych / awaryjnych.  Jeśli masz np. biuro, restaurację, czy hotel, to Audac MFA216 wraz z odpowiednio dopasowanymi modułami rozszerzeń może w zupełności spełnić rolę centrum komunikacji audio w całym obiekcie. Ilość możliwości jakie daje system oparty o MFA216 zdaje się mieć ograniczenia jedynie w wyobraźni instalatora. 

Jeśli miałbym jednym zdaniem ocenić system, który było mi miło dla Was testować powiedziałbym tak:
Nie jest tanio, ale za to bardzo dobrze! 

• bardzo dobre wykonanie, design
• czytelna nawigacja po menu oraz mnogość opcji konfiguracyjnych
• duże możliwości rozbudowy o moduły, rozszerzające możliwości integracji urządzenia
• rozbudowane oprogramowanie sterujące
• świetnie opracowana strona informacyjna producenta